ناسازگار باوری و اصل انتقال ضرورت

اصل انتقال ضرورت (transfer of necessity) (پیامد امری ضروری، خودش نیز ضروری است)، رکن استدلال پیامد  (consequent argument) که باور به ناسازگاری ارادة آزاد با تعیّن علّی  (determinism)را موجّه می کند؛ به حساب می­آید. ثبات جریانات علّی حاکم بر پدیده­های طبیعی و گذشتة اجتناب­ناپذیر به ضمیمة اصل انتقال ضرورت ما را به این نتیجه می­رساند که تمام رخدادهای زمان حال از جمله آنچه رفتار اختیاری انسان می­نامیم، متعیّن و اجتناب ناپذیرند. مقالة حاضر با توجه به نقش اصل انتقال ضرورت در ناسازگارباوری به بررسی این اصل می پردازد. به همین منظور ابتدا با تبیین تعیّن انگاری به طرح استدلال پیامد می­پردازیم. سپس با بررسی معنای مورد نظر ناسازگار باوران از ضرورت به سراغ اصل انتقال ضرورت می­رویم و در نهایت نشان خواهیم داد که این اصل تا چه میزان در مقابل مثال­های نقضی که به آن وارد می­شود تاب می­آورد و با چه تفسیری توان پاسخگویی داشته و مورد اعتناء است.